Najciemniejsza strona wykluczenia

Stowarzyszenie Mudita zwraca uwagę na ogromną niesprawiedliwość wynikającą z dysproporcji sił, która w życiu społecznym dotyka osoby z niepełnosprawnościami. Mowa tutaj o rodzaju agresji, który polega na nadużyciu przewagi instytucji nad zwykłymi ludźmi. Prowadzi ona do pozbawiania obywateli autonomii, godności i prawa do decydowania o sobie. Szczególnie narażoną na to grupą ludzi są osoby  z niepełnosprawnością. Zdarza się, że silniejsza strona wykorzystuje swoją przewagę w posiadanej władzy. Takim przykładem jest np. policja, która swoją działalność opiera na sile fizycznej. Ze względu na ich poczucie władzy – posiadają skłonność do przemocy wobec osób, z którymi mają styczność. Stowarzyszenie Dobra Wola podaje, że absolwenci policyjnych akademii nie odbierają w trakcie studiów przygotowania do pracy z OzN. Stąd właśnie osoby z niepełnosprawnościami są szczególnie narażone na policyjną przemoc instytucjonalną. Takim przykładem może być historia z 2013 roku, gdzie osoba z niepełnosprawnością intelektualną dopuściła się kradzieży, która miała charakter nieszkodliwy dla otoczenia a jedna została skazana na kilka lat więzienia. Osoba ta wyniosła batonik warty niecałą złotówkę.  Policja jednak zadziała automatycznie nie myśląc o tym, że osoba ta może być osobą z niepełnosprawnością.  Zabrakło indywidualnego podejścia i to stało się w tej historii źródłem przemocy. Sytuacja wygląda podobnie w szkołach. Uczniowie z niepełnosprawnościami również mogą paść ofiarą przemocy i to niekoniecznie ze strony koleżanek i kolegów. Nauczyciele i nauczycielki, nie wziąwszy pod uwagę indywidualnych predyspozycji uczniów, a w miejsce wymaganych przez prawo oświatowe dostosowań wymagań edukacyjnych stosując docinki, mikroagresje czy stopnie mające ukarać uczniów z niepełnosprawnościami za to, że nie są tacy sami jak reszta klasy, stają się wykonawcami przemocy instytucjonalnej. Każdy, nawet najmniejszy przejaw agresji, jest przemocą – i każdej powinniśmy się przeciwstawiać. Przemoc instytucjonalna wydaje się szczególnie trudna do zwalczenia – dlatego że często to nie sami reprezentanci instytucji cechują się przemocową postawą. Powinno się uwrażliwiać – siebie i innych. Nie zamykać oczu na formy przemocy, o których pisano powyżej. Uczestniczyć nie tylko jako postronni obserwatorzy i obserwatorki, ale także, jako części instytucji – funkcjonariusze i funkcjonariuszki, nauczyciele i nauczycielki, urzędnicy i urzędniczki.

Podane powyżej informacje zaczerpnięte są z newsletteru stworzonego przez

•   P. Smereczyńska – Singh
•   O. Wojdyńskaą
•   E. Kustre
•   P. Batkiewicz        
•   K. Seweryn

Po więcej ciekawych informacji zapraszamy na stronę https://stowarzyszeniemudita.pl/